سفارش ساخت نواع جعبه کادویی چوبی به دلخواه شما در رواق هنر
ترنج سازی: هنر زیبا و تاریخی ایرانی
ترنج سازی یکی از هنرهای اصیل و منحصر به فرد ایرانی است که قدمت آن به صدها سال پیش بازمی‌گردد. این هنر ترکیبی از طراحی، برش و ساخت اشکال هندسی و تزئینی است که بر روی فلز، چوب و سنگ اجرا می‌شود. ترنج‌ها به عنوان عناصر تزئینی در معماری، صنایع دستی و دکوراسیون مورد استفاده قرار می‌گیرند و جلوه‌ای خاص و چشم‌نواز به فضا می‌بخشند.
اصلی‌ترین ویژگی ترنج سازی، تمرکز بر جزئیات و دقت در طراحی است. هر ترنج معمولاً از مجموعه‌ای از اشکال هندسی نظیر دایره، هشت ضلعی و ستاره ساخته می‌شود و با الگوهای متقارن و هماهنگ تزئین می‌گردد. این هنر نیازمند صبر، تمرکز و مهارت فنی بالا است و هنرمندان ترنج ساز معمولاً سال‌ها برای کسب تجربه و تسلط بر ابزارها و تکنیک‌ها زمان صرف می‌کنند.
ترنج‌ها در معماری سنتی ایران کاربرد زیادی دارند و در بسیاری از مساجد، کاخ‌ها و خانه‌های قدیمی می‌توان نمونه‌های زیبای آن را مشاهده کرد. این آثار علاوه بر زیبایی بصری، دارای ارزش فرهنگی و تاریخی بالایی نیز هستند و نشان‌دهنده ذوق و هنر مردم ایران در گذر زمان می‌باشند.
تاریخچه ترنج سازی
تاریخچه ترنج سازی به دوران اسلامی ایران بازمی‌گردد. استفاده از ترنج‌ها در معماری اسلامی و هنرهای تزئینی ایرانی بسیار رایج بوده است. در دوران صفویه، ترنج سازی به اوج شکوفایی خود رسید و هنرمندان برجسته‌ای این هنر را با ظرافت و دقتی بی‌نظیر اجرا کردند.
ترنج‌ها ابتدا برای تزئین درها، پنجره‌ها و سقف‌ها ساخته می‌شدند و بعدها در تولید ظروف فلزی، میز و سایر وسایل تزئینی نیز کاربرد یافتند. نمونه‌های باقی‌مانده از ترنج‌های قدیمی، نشان‌دهنده مهارت و دقت هنرمندان آن دوران است و همچنان الهام‌بخش هنرمندان امروزی می‌باشد.
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های تاریخی ترنج، استفاده از هندسه دقیق و تقارن در طراحی است. این تقارن نه تنها زیبایی بصری ایجاد می‌کند، بلکه نشان‌دهنده جهان‌بینی و نگاه فلسفی هنرمندان به جهان و طبیعت نیز هست.
ابزارهای مورد استفاده در ترنج سازی
برای انجام ترنج سازی به ابزارهای متنوعی نیاز است که بسته به جنس مواد و پیچیدگی طرح‌ها متفاوت می‌باشند. برخی از مهم‌ترین ابزارها عبارتند از:
کاردک‌ها و قلم‌ها: برای برش و حکاکی دقیق روی چوب، فلز و سنگ.
خط‌کش و پرگار: برای رسم دقیق اشکال هندسی و ایجاد تقارن در طرح‌ها.
سمباده و سوهان: برای صیقل دادن سطوح و ایجاد نرمی و یکنواختی در ترنج‌ها.
چکش و قالب‌ها: در ترنج سازی روی فلز و سنگ برای شکل‌دهی و ایجاد برجستگی‌ها.
رنگ‌ها و مواد تزئینی: برای نقاشی، لعاب‌کاری و جلوه‌بخشی به ترنج‌ها.
مهارت در استفاده از این ابزارها به تجربه و تمرین زیاد نیاز دارد و هنرمندان معمولاً سال‌ها برای تسلط بر تکنیک‌های مختلف زمان می‌گذارند.
مراحل ترنج سازی
ترنج سازی یک فرآیند چند مرحله‌ای است که هر مرحله نیازمند دقت و حوصله بالاست. این مراحل عبارتند از:
طراحی اولیه: در این مرحله طرح کلی ترنج با کمک خطوط و اشکال هندسی رسم می‌شود. این طراحی باید با دقت انجام شود تا تقارن و هماهنگی طرح حفظ گردد.
انتخاب مواد: بسته به نوع ترنج، مواد مناسب انتخاب می‌شوند. این مواد می‌توانند چوب، فلز، سنگ یا ترکیبی از آن‌ها باشند.
برش و شکل‌دهی: مواد انتخاب شده با کمک ابزارهای تخصصی برش داده می‌شوند و شکل‌های هندسی مورد نظر ایجاد می‌شوند.
حکاکی و تزئین: جزئیات طرح با حکاکی و نقاشی اضافه می‌شود و عناصر تزئینی مانند گل، برگ و ستاره روی ترنج اجرا می‌گردند.
صیقل و پرداخت نهایی: سطح ترنج صیقل داده می‌شود و با مواد محافظ و رنگ‌ها پوشش داده می‌شود تا دوام و زیبایی آن حفظ شود.
هر مرحله از ترنج سازی نیازمند دقت و مهارت است و کوچک‌ترین اشتباه می‌تواند نتیجه نهایی را تحت تاثیر قرار دهد.
انواع ترنج
ترنج‌ها با توجه به جنس، شکل و کاربردشان به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند:
ترنج چوبی: از چوب‌های با کیفیت ساخته می‌شوند و در دکوراسیون داخلی و قاب‌های تزئینی کاربرد دارند.
ترنج فلزی: معمولاً از مس، برنج یا نقره ساخته می‌شوند و در ساخت ظروف، لوستر و وسایل تزئینی استفاده می‌شوند.
ترنج سنگی: از سنگ‌های طبیعی و مصنوعی تولید می‌شوند و در معماری و تزئینات دیواری کاربرد دارند.
ترنج ترکیبی: از ترکیب چوب، فلز و سنگ ساخته می‌شوند و جلوه‌ای ویژه و منحصر به فرد دارند.
هر نوع ترنج ویژگی‌های خاص خود را دارد و انتخاب نوع مناسب به کاربرد و سلیقه فرد بستگی دارد.
کاربردهای ترنج
ترنج‌ها در صنایع دستی و معماری ایران کاربردهای متنوعی دارند:
معماری سنتی: تزئین سقف‌ها، پنجره‌ها، درها و ستون‌ها.
وسایل تزئینی: ساخت قاب عکس، میز، لوستر و ظروف فلزی.
صنایع دکوراسیون: استفاده در طراحی داخلی خانه‌ها، هتل‌ها و اماکن فرهنگی.
هدایای هنری: ارائه به عنوان آثار هنری ارزشمند و سوغات.
استفاده از ترنج‌ها علاوه بر زیبایی، ارزش فرهنگی و تاریخی نیز به محیط می‌بخشد و هویت هنری ایران را نمایش می‌دهد.
نکات مهم در ترنج سازی
برای موفقیت در ترنج سازی توجه به نکات زیر ضروری است:
دقت و تمرکز: هر مرحله نیازمند توجه کامل به جزئیات است.
انتخاب مواد با کیفیت: استفاده از مواد مرغوب باعث دوام و زیبایی ترنج می‌شود.
تمرین و تجربه: هنر ترنج سازی نیازمند تجربه عملی طولانی است.
خلاقیت در طراحی: ترکیب اشکال هندسی و الگوهای تزئینی می‌تواند جلوه ویژه‌ای ایجاد کند.
استفاده از ابزار مناسب: ابزارهای حرفه‌ای کیفیت کار را افزایش می‌دهند.
پیروی از این نکات باعث می‌شود ترنج‌های تولید شده هم از نظر زیبایی و هم از نظر دوام در سطح بالایی قرار داشته باشند.
ترنج سازی مدرن
با گذر زمان و پیشرفت تکنولوژی، ترنج سازی نیز وارد مرحله مدرن شده است. در ترنج سازی مدرن از ابزارهای پیشرفته و نرم‌افزارهای طراحی دیجیتال برای خلق طرح‌های پیچیده استفاده می‌شود. این تکنولوژی به هنرمندان امکان می‌دهد تا طرح‌های دقیق‌تر و متنوع‌تری ایجاد کنند و فرآیند تولید را سریع‌تر و دقیق‌تر انجام دهند.
ترنج‌های مدرن علاوه بر حفظ سنت‌ها، قابلیت تطبیق با دکوراسیون‌های مدرن و مینیمال را دارند. این امر باعث شده است که ترنج سازی همچنان در طراحی داخلی و صنایع دستی جایگاه ویژه‌ای داشته باشد.
نمادشناسی ترنج در فرهنگ ایرانی
ترنج‌ها تنها یک عنصر تزئینی نیستند، بلکه بار معنایی و نمادین عمیقی دارند. در بسیاری از فرهنگ‌های شرقی و به‌ویژه در هنر ایرانی، دایره و اشکال هندسی نشانه‌ای از بی‌نهایت، وحدت و هماهنگی کیهانی هستند. وقتی هنرمند ترنج ساز دایره‌ای کامل یا چندضلعی متقارن را خلق می‌کند، در واقع به نوعی بیانگر دیدگاه عرفانی و فلسفی خود نسبت به جهان است.
ترنج در قالی‌بافی ایرانی نیز حضوری پررنگ دارد. ترنج مرکزی فرش که معمولاً در وسط قالی دیده می‌شود، نمادی از محور جهان و اتصال زمین به آسمان است. همین مفهوم بعدها به معماری و سایر هنرها منتقل شد.
بنابراین ترنج‌ها نه‌تنها جنبه زیبایی دارند، بلکه حامل پیام‌های معنوی و فرهنگی نیز هستند. این موضوع باعث شده که هنر ترنج سازی در طول تاریخ همواره مورد احترام و توجه قرار گیرد.
ترنج سازی در معماری اسلامی
یکی از بارزترین جلوه‌های ترنج سازی را می‌توان در معماری اسلامی ایران مشاهده کرد. در مساجد، مدارس و کاروانسراهای قدیمی، ترنج‌ها با ظرافت خاصی در گچ‌بری‌ها، کاشی‌کاری‌ها و مقرنس‌ها به کار رفته‌اند.
در معماری اسلامی، اصل تقارن و تکرار اشکال هندسی اهمیت زیادی دارد. ترنج‌ها در این ساختار به‌عنوان نمادی از نظم کیهانی و وحدت الهی استفاده می‌شوند. برای نمونه:
در مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان، طرح‌های ترنجی در کاشی‌کاری‌های گنبد به چشم می‌خورند.
در مسجد جامع یزد، ترنج‌های آجری و کاشی‌کاری در سردر ورودی جلوه‌ای منحصر به فرد دارند.
در کاخ‌های صفوی مانند عالی‌قاپو، ترنج‌های چوبی و گچ‌بری‌شده در سقف‌ها به کار رفته‌اند.
این حضور گسترده نشان‌دهنده اهمیت ترنج در فرهنگ معماری ایران است.
ارتباط ترنج سازی با سایر هنرها
ترنج سازی تنها یک هنر مستقل نیست، بلکه با بسیاری از هنرهای دیگر ایرانی پیوند خورده است:
قالی‌بافی: ترنج مرکزی فرش یکی از اصلی‌ترین عناصر طراحی فرش ایرانی است.
نگارگری و تذهیب: در نسخه‌های خطی و قرآن‌های قدیمی، ترنج‌ها به‌عنوان قاب و تزئین صفحات دیده می‌شوند.
معرق و منبت چوب: استادکاران چوب از ترنج‌ها برای تزئین درها و پنجره‌ها استفاده می‌کنند.
فلزکاری: ترنج‌های فلزی بر روی ظروف مسی و برنجی حکاکی یا قلمزنی می‌شوند.
این ارتباط گسترده باعث شده که ترنج سازی یکی از شاخه‌های اصلی هنرهای تزئینی ایران باشد.
آموزش ترنج سازی
برای یادگیری هنر ترنج سازی، هنرجویان باید با چند مرحله اساسی آشنا شوند:
شناخت هندسه: اولین گام، یادگیری اشکال هندسی و اصول تقارن است. بدون تسلط بر هندسه، خلق یک ترنج ممکن نیست.
طراحی دستی: هنرجو باید توانایی رسم ترنج‌ها با پرگار و خط‌کش را داشته باشد.
کار با ابزار: مرحله بعدی یادگیری استفاده از ابزارهایی مانند قلم، چکش، سوهان و ابزار برش است.
تمرین عملی: ترنج سازی نیازمند تمرین فراوان است و هنرجویان باید بارها و بارها طرح‌های ساده را تکرار کنند تا دستشان روان شود.
اجرای پروژه‌های پیشرفته: در پایان، هنرجویان می‌توانند پروژه‌های پیچیده‌تری مانند ترنج‌های چندلایه یا ترکیبی اجرا کنند.
امروزه برخی مراکز هنری و دانشگاه‌های هنر در ایران دوره‌های تخصصی ترنج سازی برگزار می‌کنند. همچنین ویدئوها و آموزش‌های آنلاین نیز به کمک علاقه‌مندان آمده‌اند تا بتوانند این هنر را در خانه بیاموزند.
جایگاه ترنج سازی در صنایع دستی معاصر
با وجود صنعتی شدن جوامع، ترنج سازی همچنان جایگاه خود را در صنایع دستی حفظ کرده است. بسیاری از کارگاه‌ها در شهرهایی مانند اصفهان، شیراز، یزد و کاشان به تولید آثار ترنجی مشغول هستند. این آثار شامل قاب‌ها، جعبه کادویی، ظروف تزئینی و وسایل دکوراسیون داخلی است.
بازار جهانی صنایع دستی نیز توجه ویژه‌ای به ترنج سازی دارد. گردشگران خارجی معمولاً جذب آثار تزئین‌شده با ترنج می‌شوند، زیرا این آثار ترکیبی از زیبایی و معنویت شرقی را در خود دارند. صادرات ترنج‌ها می‌تواند سهم مهمی در اقتصاد صنایع دستی ایران داشته باشد.
ترنج سازی و فناوری نوین
در سال‌های اخیر، فناوری‌های نوین نیز وارد عرصه ترنج سازی شده‌اند. استفاده از دستگاه‌های برش لیزری و چاپ سه‌بعدی امکان خلق طرح‌های پیچیده‌تر و دقیق‌تر را فراهم کرده است. نرم‌افزارهای طراحی نیز به هنرمندان کمک می‌کنند تا الگوهای هندسی را با سرعت و دقت بیشتری خلق کنند.
با این حال، هنر دست همچنان ارزش خود را دارد. بسیاری از علاقه‌مندان ترجیح می‌دهند آثار دست‌ساز هنرمندان ایرانی را خریداری کنند، زیرا این آثار روح و اصالت خاصی دارند که ماشین‌ها قادر به بازآفرینی آن نیستند.
نمونه‌های معروف ترنج در ایران
ایران مهد ترنج سازی است و در سراسر کشور می‌توان نمونه‌های بی‌نظیری از این هنر را یافت. برخی از مشهورترین نمونه‌ها عبارتند از:
مسجد شاه اصفهان (مسجد امام): گنبد فیروزه‌ای این مسجد با نقوش ترنجی پیچیده‌ای تزئین شده که جلوه‌ای باشکوه دارد.
فرش‌های تبریز و کاشان: ترنج مرکزی این فرش‌ها یکی از شاخص‌ترین نمونه‌های کاربرد ترنج در هنر ایرانی است.
مسجد گوهرشاد مشهد: در تزیینات کاشی‌کاری و سقف‌های آن، ترنج‌ها با ترکیب رنگ‌های آبی، فیروزه‌ای و زرد بسیار چشم‌نواز هستند.
کاخ گلستان تهران: در کاشی‌کاری‌های نمای بیرونی و داخل کاخ، نمونه‌های برجسته‌ای از ترنج دیده می‌شود.
این نمونه‌ها نشان می‌دهند که ترنج سازی نه‌تنها در یک شهر یا دوره خاص محدود نبوده، بلکه در سراسر ایران و در طول تاریخ کاربرد داشته است.
استادکاران برجسته ترنج سازی
هنر ترنج سازی همواره نیازمند استادکارانی بوده که با مهارت و خلاقیت، آثار ماندگار خلق کنند. در دوره‌های مختلف تاریخی، نام هنرمندان بزرگی با این هنر گره خورده است.
در دوران صفویه، بسیاری از استادان کاشی‌کار و فرش‌باف، طرح‌های ترنجی را با نهایت دقت و زیبایی اجرا کردند.
در عصر قاجار، ترنج سازی در تزئین کاخ‌ها و نسخه‌های خطی رونق یافت و خوشنویسان و مذهبان بزرگی در این زمینه فعالیت داشتند.
در عصر معاصر، استادانی در اصفهان، شیراز و تهران همچنان به آموزش و تولید آثار ترنجی مشغولند. برخی کارگاه‌ها با حفظ اصالت و استفاده از فناوری جدید، آثار خود را به بازارهای جهانی عرضه می‌کنند.
شناخت این استادان و آثارشان، بخش مهمی از میراث هنری ایران را تشکیل می‌دهد.
سبک‌های منطقه‌ای ترنج سازی
ترنج سازی در مناطق مختلف ایران با سبک‌ها و ویژگی‌های خاصی همراه است:
اصفهان: تمرکز بر ظرافت و دقت در کاشی‌کاری و مینیاتور.
یزد: استفاده از ترنج در آجرکاری و گچ‌بری با طرح‌های ساده‌تر ولی عمیق.
کاشان: حضور پررنگ ترنج در فرش‌های دستباف و معماری تاریخی.
تبریز: تنوع رنگ و طراحی‌های پیچیده‌تر در قالی‌بافی و هنرهای تزئینی.
شیراز: ترکیب ترنج با نقوش گل و بوته در فرش و کاشی‌کاری.
این تفاوت‌ها باعث می‌شود هر منطقه هویت خاصی در ترنج سازی داشته باشد.
جزئیات فنی در طراحی ترنج
هنر ترنج سازی بدون توجه به اصول فنی و هندسی امکان‌پذیر نیست. مهم‌ترین جزئیات فنی عبارتند از:
تقارن: هر ترنج باید حول یک محور یا مرکز متقارن باشد.
نسبت‌های هندسی: استفاده از نسبت طلایی و تقسیم‌بندی دقیق دایره‌ها و چندضلعی‌ها.
لایه‌بندی: بسیاری از ترنج‌ها چندلایه طراحی می‌شوند تا عمق و حجم بیشتری داشته باشند.
رنگ‌آمیزی: انتخاب رنگ‌های هماهنگ مثل فیروزه‌ای، لاجوردی، سفید و طلایی نقش مهمی در زیبایی دارد.
ترکیب با نقوش دیگر: ترنج‌ها اغلب با نقوش گیاهی (اسلیمی) و خطاطی ترکیب می‌شوند.
این جزئیات نشان می‌دهد که ترنج سازی علاوه بر ذوق هنری، نیازمند تسلط بر ریاضیات و هندسه نیز هست.
چالش‌های هنر ترنج سازی
با وجود زیبایی و اهمیت ترنج سازی، این هنر با چالش‌هایی مواجه است:
کاهش استادکاران ماهر: بسیاری از استادان قدیمی بازنشسته شده‌اند و جوانان کمتری به سراغ این هنر می‌روند.
هزینه بالای تولید: مواد اولیه با کیفیت و ابزار حرفه‌ای هزینه‌بر هستند.
کمبود حمایت دولتی: بسیاری از کارگاه‌های ترنج سازی حمایت کافی برای صادرات و بازاریابی ندارند.
رقابت با محصولات صنعتی: محصولات ماشینی ارزان‌ترند و باعث کاهش تقاضای آثار دست‌ساز می‌شوند.
رفع این چالش‌ها می‌تواند به تداوم و رشد ترنج سازی کمک کند.
آینده ترنج سازی در ایران و جهان
ترنج سازی با وجود تمام مشکلات، آینده روشنی دارد. ترکیب سنت و مدرنیته، استفاده از فناوری‌های جدید و توجه به بازارهای بین‌المللی می‌تواند این هنر را به سطح جهانی برساند.
در ایران، آموزش در دانشگاه‌ها و کارگاه‌های خصوصی می‌تواند نسل جدیدی از هنرمندان را پرورش دهد.
در جهان، علاقه‌مندان به هنرهای شرقی و معماری اسلامی، بازار بزرگی برای آثار ترنجی ایجاد کرده‌اند.
در دکوراسیون مدرن، ترنج‌ها می‌توانند با طرح‌های ساده‌تر و رنگ‌های ملایم جایگاه تازه‌ای پیدا کنند.
اگر هنرمندان ایرانی بتوانند برندهای معتبر در حوزه ترنج سازی ایجاد کنند، این هنر می‌تواند در سطح بین‌المللی بدرخشد.
تأثیر ترنج سازی بر هنرهای جهانی
اگرچه ترنج سازی ریشه در ایران و هنر اسلامی دارد، اما تاثیر آن به مرزهای ایران محدود نمانده است.
ترکیه و آسیای میانه: در معماری عثمانی و مساجد استانبول، ترنج‌ها به‌ویژه در کاشی‌کاری‌ها دیده می‌شوند.
هند: با ورود هنر ایرانی در دوره مغول‌ها، ترنج‌ها در معماری تاج محل و کاخ‌های مغولی به چشم می‌خورند.
اروپا: در دوران رنسانس، برخی نقوش ترنجی از طریق فرش‌های ایرانی و آثار هنری به اروپا منتقل شدند و در طراحی‌های گوتیک و باروک الهام‌بخش بودند.
این گستردگی نشان می‌دهد که ترنج سازی یک هنر جهانی است و تنها متعلق به یک ملت نیست، بلکه توانسته به‌عنوان پلی فرهنگی میان شرق و غرب عمل کند.
نقش ترنج در معنویت و عرفان ایرانی
ترنج در بسیاری از متون و آثار عرفانی نیز نمادین است. عارفان ایرانی ترنج را نمادی از قلب انسان می‌دانند که باید از آلودگی‌ها پاک شود تا به نور حقیقت برسد.
در نگارگری‌ها، ترنج‌ها معمولاً در اطراف کلمات مقدس یا اشعار عرفانی قرار می‌گیرند.
در معماری، گنبدهای ترنجی‌شکل به‌عنوان راهی برای اتصال زمین به آسمان تعبیر می‌شوند.
در فرش، ترنج مرکزی استعاره‌ای از محور جهان است؛ جایی که روح به سوی وحدت الهی می‌رود.
این نگاه عرفانی باعث شده که ترنج‌ها فراتر از یک طرح تزئینی ساده باشند و به عنوان یک نماد معنوی در فرهنگ ایران ریشه بدوانند.
اقتصاد ترنج سازی
یکی از ابعاد کمتر دیده‌شده هنر ترنج سازی، بعد اقتصادی آن است. این هنر می‌تواند ارزش افزوده زیادی برای صنایع دستی و بازار جهانی داشته باشد.
صادرات فرش‌های ترنج‌دار: سهم بزرگی از صادرات فرش ایران مربوط به فرش‌های دارای ترنج مرکزی است.
محصولات دکوراتیو: جعبه‌های خاتم‌کاری، قاب‌ها و ظروف ترنج‌دار طرفداران زیادی در بازارهای خارجی دارند.
گردشگری فرهنگی: بسیاری از گردشگران به قصد خرید آثار هنری و صنایع دستی به شهرهایی مانند اصفهان و شیراز سفر می‌کنند.
سرمایه‌گذاری بر روی بازاریابی و صادرات ترنج‌ها می‌تواند به رونق اقتصادی و اشتغال‌زایی کمک بزرگی کند.
نوآوری در ترنج سازی مدرن
نسل جدید هنرمندان ایرانی در تلاش هستند تا ترنج سازی را با نیازهای زندگی امروز هماهنگ کنند.
ترنج در مد و پوشاک: طرح‌های ترنجی روی لباس‌های سنتی و حتی مدرن چاپ می‌شوند.
ترنج در دکوراسیون داخلی: استفاده از ترنج به‌عنوان طرح روی کاغذ دیواری، مبلمان یا چراغ‌های تزئینی.
ترنج دیجیتال: طراحان گرافیک و هنرمندان دیجیتال از ترنج در لوگوها، پوسترها و آثار هنری مدرن استفاده می‌کنند.
این نوآوری‌ها باعث شده که ترنج همچنان زنده و پویا بماند و با تغییرات جامعه هماهنگ شود.
پیشنهادهایی برای حفظ و گسترش هنر ترنج سازی
برای اینکه ترنج سازی در آینده نیز جایگاه خود را حفظ کند، چند اقدام ضروری است:
آموزش مستمر: ایجاد کارگاه‌های آموزشی برای جوانان در مدارس و دانشگاه‌ها.
حمایت مالی: دولت و نهادهای فرهنگی باید از کارگاه‌ها و استادکاران حمایت کنند.
بازاریابی بین‌المللی: معرفی ترنج‌ها در نمایشگاه‌ها و بازارهای جهانی صنایع دستی.
استفاده در زندگی روزمره: طراحی محصولات کاربردی با الهام از ترنج، مثل کیف، ساعت یا زیورآلات.
مستندسازی: ثبت و معرفی سبک‌ها و آثار مختلف ترنج سازی برای جلوگیری از فراموشی.
نتیجه‌گیری تکمیلی
ترنج سازی نه تنها یک هنر تزئینی است بلکه پلی است میان تاریخ و امروز، میان معنویت و زیبایی، میان سنت و نوآوری. این هنر اصیل ایرانی می‌تواند همچنان الهام‌بخش هنرمندان و طراحان سراسر جهان باشد.
با حمایت از استادکاران، معرفی جهانی این هنر و استفاده از آن در محصولات مدرن، ترنج سازی می‌تواند تبدیل به یکی از برندهای هنری ایران در سطح بین‌المللی شود.